Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2010

Ο χρόνος μιας ζωής

Ενεστώτας

αγαπώ

αγαπάς

αγαπά / αγαπάει

αγαπούμε / αγαπάμε

αγαπάτε

αγαπούν / αγαπάν(ε)


Παρατατικός

ήμουν
ήσουν

ήταν

ήμαστε

ήσαστε

ήταν


Αόριστος

έζησα

έζησες

έζησε

ζήσαμε

ζήσατε

έζησαν


Εξακ Μέλλοντας

θα νοσταλγώ

θα νοσταλγείς

θα νοσταλγεί

θα νοσταλγούμε

θα νοσταλγείτε

θα νοσταλγούν


Στιγ. Μέλλοντας

θα πιστέψω

θα πιστέψεις

θα πιστέψει

θα πιστέψουμε

θα πιστέψετε

θα πιστέψουν


Παρακείμενος

έχω πεθάνει
έχεις πεθάνει

έχει πεθάνει

έχουμε πεθάνει

έχετε πεθάνει

έχουν πεθάνει


Υπερσυντέλικος

είχα ακούσει

είχες ακούσει

είχε ακούσει

είχαμε ακούσει

είχατε ακούσει

είχαν ακούσει


Στιγμ. Μέλλοντας

θα έχω αγγίξει
θα έχεις αγγίξει

θα έχει αγγίξει

θα έχουμε αγγίξει

θα έχετε αγγίξει

θα έχουν αγγίξει


Υγ: Καθώς είχα πεθάνει, ήμουν ο,τι έζησα. Ακόμα και τότε, θα νοσταλγώ αυτό που είχα ακούσει κάποτε και θα πιστέψω όταν θα έχω αγγίξει αυτό που αγαπώ.....

12 σχόλια:

manolia είπε...

πως θα κοιμηθώ τώρα...?

Υάδα είπε...

Αν καταφέρεις εκείνη τη στιγμή να έχεις ζήσει και να έχεις ακούσει τα περισσότερα από εκείνα που έχεις λαχταρήσει, τότε αυτό μεταφράζεται ως ευτυχία...

Καλημέρα, καλή σου χρονιά.. μου λείπει που δεν είμαι εδώ όσο θέλω...

Μυστικό Μονοπάτι είπε...

Όλα είναι θέμα χρόνου... υποκειμενικός χρόνος!!! Μαθήματα γραμματικής και συντακτικού!!! Τα αισθήματα όμως έχουν γραμματικούς κανόνες????

"Μυστικά" φιλιά ψυχή μου!!!

Σκιά με παλμό είπε...

@ manolia

Δε νομίζεις πως υπερβάλλεις λιγάκι?

Σκιά με παλμό είπε...

@ Υάδα

Νομίζω πως σωστά μεταφράζεις... :)

Σκιά με παλμό είπε...

@ Μυστικό Μονοπάτι

Ένας κανόνας υπάρχει για να αμφισβητηθεί... Τα αισθήματα όταν προσπαθήσει κανείς να τα αποδώσει με λέξεις, εκεί είναι που πρέπει να βάλει κανόνες. Για να αποδειχθεί το ότι αυτά δεν αντέχουν τους κανόνες!
Όταν γράφω: "αγαπώ", στη πραγματικότητα ούτε εγώ αποδίδω το εύρος της έννοιας που νοιώθω ούτε και η λέξη αποδίδει αυτό που εγώ προσπαθώ να της βάλω μέσα. Θέλω να σου πω με αυτό πως ενώ φαίνεται μια απλή γραμματική ανάλυση ρημάτων, είναι κάτι πολύ παραπάνω, που όμως απαιτεί εύρος δεκτικότητας :)

Μικρές ανάσες είπε...

Ενεστώτας, αόροστος, μέλλοντας, παρακείμενος.
Όλα εδώ, εκεί, μέσα και έξω απο εμάς.
Και εμείς στη μέση να δίνουμε λέξεις σε όσα κανένας ποιητής δεν άξιξε ποτέ.
Μα και η ζωή μας ποίηση δεν είναι;
Ότι έχουμε στη ψυχή μας είναι ο χρόνος, για το αύριο το χθες το τώρα. Κέλτικος κόμπος χωρίς αρχή και τέλος...

manolia είπε...

υπερβάλω?
συγχώρα με..ο αυθορμητισμός φταίει..
(να σου πω το υπερβολικό δεν μου αρέσει..το μεταφράζω σαν φτηνό..)

χθες πάντως όντως άργησα να κοιμηθώ..πολλές σκέψεις..που δεν μπορώ να χειριστώ..και μέσα σε όλες αυτές και η φράση σου "θα νοσταλγώ αυτό που είχα ακούσει κάποτε"..
και οι λέξεις: "αγαπάτε, ζήσατε"

τεσπά..συγγνώμη για την υπερβολή..

Σκιά με παλμό είπε...

@ Μικρές ανάσες

ωραία τα λες... :)

Σκιά με παλμό είπε...

@ manolia

μη ζητάς συγνώμη. Δεν ήθελα κάτι τέτοιο, απλά νομίζω πως δεν αξίζει κάποιος να μη κοιμάται για αυτά που γράφω...

#lockheart# είπε...

Οσα προλαβα να ζησω..ηταν ολη μου η ζωη...
Η Καρδια...ουσιαστικο,γενους θηλυκου,ενικος αριθμος.
Νοσταλγω...ρημα.Χρονος.Ενεστωτας.
Ξεχασα,Αοριστος...

Σκιά με παλμό είπε...

#lockheart#

:)