Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2009

Μια ελπίδα η κατανόηση...


Και μόλις του είπα: " Μα καλά δε βλέπετε τη ζωή που κάνουμε... Εμείς εδώ μιλάμε τώρα μα σε λίγο ο καθένας θα ακολουθήσει το δρόμο του. Θα πάτε στην οικογένειά σας, στη δουλειά σας , στο σπίτι σας, στη ζωή σας. Δεν έχετε χρόνο να κάνατε τίποτε πέρα απ' αυτό που σας έμαθαν πως είναι ο στόχος της ζωής μας. Είμαστε σαν δυο πλοία μεσα στον ωκεανό που καπετάνιος είναι ο εγωισμός... Παντού και πάντοτε... και επειδή που και που πλήττουμε απ αυτόν ζητάμε να δεθούμε με τους άλλους να ερωτευτούμε και μόλις συμβεί ο σκοπός της ένωσης , πάλι ο καθένας με τον ίδιο καπετάνιο πλέει στο άγνωστο για να βυθιστεί και εκεί..."

Μου απαντήσει: " Εε καλά , δε θα γίνουμε και απόκοσμοι..."

Αναρωτιέμαι πόσο οι άνθρωποι εισχωρούν στις ψυχές των άλλων... Πόσο τις κατανοούν και αν αναρωτιούνται πόσο έχουν ανάγκη αυτή τη κατανόηση....

ΥΓ: Ίσως λοιπόν ο δόκιμος τίτλος να ήταν "Μια ψευδαίσθηση η ελπίδα"

5 σχόλια:

manolia είπε...

θα ήθελα να μην λέω και εγώ: "μια ελπίδα η κατανόηση" όμως φοβάμαι ότι οι άνθρωποι δεν εισχωρούν στις ψυχές των άλλων..είναι χρονοβόρο να το κάνουν..επομένως δεν τις κατανοούν..αλλά ίσως (για να μην είμαι και απόλυτη) έχουν ανάγκη αυτήν την κατανόηση..όμως, πάλι,δεν αναρωτιούνται πόσο..κι έτσι μπορεί μεν να ταξιδεύουν, αλλά (για μένα τουλάχιστον) μάλλον ανούσια..( και ίσως λιγάκι στα τυφλά..)

Σκιά με παλμό είπε...

Νομίζω στο χω ξαναπει... Έτσι μας μάθαν από μικρούς να ελπίζουμε κι εγώ ακόμα κι αν πιστευω σε απόλυτο βαθμό πως δεν ισχύει τίποτα, κατά βάθος αυτοαναιρούμαι και λέω "δεν μπορεί, κάτι είναι..." Απλά στη περίπτωση αυτη δεν επιβαιβεώθηκα...Το μόνο που συνειδητοποιώ μέρα με τη μέρα είναι πως δε μ αρεσειο τρόπος της ζωής μου...

manolia είπε...

και οι δύο σου τίτλοι λένε πολλά..και σε συνδυασμό ίσως ακόμα περισσότερα..
κι όσο για την τελευταία σου φράση..σε καταλαβαίνω απόλυτα..

#lockheart# είπε...

ψευδαισθηση η ελπιδα...
σανιδα σωτηριας που κανεις δε ξερει πως να πιαστει...
ψαχνουμε στα τυφλα να βρουμε το φως μας...

Σκιά με παλμό είπε...

δε ξέρω κατά πόσο η ελπίδα είναι σανίδα σωτηρίας... Αν δεν υπάρχει τότε απλά ελπίζεις σε ένα ψέμα και σε κάνει να κάνεις κάτι που μάλλον θα αποτύχει. Θα τολμούσα να πω πως πολλές φορές η ελπίδα είναι μέσο χειραγωγησης. (μπορεί να κάνω λαθος, απλά έχω αυτη την αίσθηση)